Bakgrunnur








Velkomin(n) á
JonDan.is.

Notaðu gemsann
til að vafra
um vefinn.
Höfundur er meiraprófsbifreiðastjóri að mennt og á að baki glæsta framtíð í þeirri atvinnugrein.

Hann hefur ennfremur verið hákarlasjómaður, kennari, kokkur á togara, skólastjóri, svínafitubræðslumaður, blaðamaður, ritstjóri, sauðamaður, bókavörður, strætóbílstjóri, þýðandi, bóndi, framkvæmdastjóri, auglýsingasali, múrari og leigubílstjóri svo nokkuð sé nefnt.

Aðeins einu sinni hefur höfundinum borist atvinnuuppsögn. Hún var munnleg og með þriggja daga eftirvara.

Höfundurinn hefur nú loksins náð tilskildum aldri til að geta lokað ferilskránni með titlinum „Opinber starfsmaður án vinnuskyldu".

JonDan.is
Jón Daníelsson
Gráskeggur úr Hrútafirði
25.10.2010
| Senda | Senda á fésbók

Skamm, skamm, herra biskup!

„Trúfrelsi er skilgreint sem útilokun trúar frá hinu opinbera rými, uppeldi og kennslu. Sem mun þó einungis stuðla að fáfræði, fordómum og andlegri örbirgð.“ Þetta sagði biskup Íslands, herra Karl Sigurbjörnsson í Hallgrímskirkju í gær og átti við tillögu Mannréttindaráðs Reykjvíkur um að afnema gamalgróna ósiði í skólum, svo sem heimsóknir presta og kirkjuferðir.

Hann ætti að líta sér nær.

Það má áfellast ýmsa fyrir að „stuðla að fáfræði, fordómum og andlegri örbirgð“, en að fráteknum ofsatrúarsöfnuðum berast böndin einmitt helst að íslensku þjóðkirkjunni. Kristnifræðikennsla í skólum tekur dýrmætan tíma sem miklu eðlilegra væri að verja til að almennrar fræðslu um helstu trúarbrögð og trúarhugmyndir mannkyns. Slík kennsla eflir víðsýni og kemur í veg fyrir þá fáfræði og andlegu örbirgð sem núverandi og einhliða trúaruppeldi í skólum leiðir af sér.

Og eigum við að minnast aðeins á fordóma?

Helsti dragbíturinn á vaxandi umburðarlyndi og víðsýni er einmitt kirkjan. Þar lifa fordómarnir góðu lífi. Skemmst er að minnast þrákelkni kirkjunnar gagnvart hjónaböndum samkynhneigðra og henni tókst meira að segja fresta því um nokkur ár að aðrir trúarsöfnuðir fengju þessa lagaheimild.

Það voru heldur ekki „kristnar hefðir“ sem voru í fararbroddi baráttunnar þegar konur vildu fá að gerast prestar. Fyrir svo sem 40 árum minnir mig að kirkjunnar þjónar vitnuðu ákaft í Pál postula þess efnis, að konur ættu að „þegja á safnaðarsamkomum“.

Sú afstaða að ekki eigi að rugla saman skólastarfi og trú, byggist ekki á illgirni gagnvart þjóðkirkjunni. Ég vil bara ekki að hún njóti neinna sérréttinda umfram önnur trúfélög. Og af því leiðir reyndar að ég vil ekki að þetta trúfélag heiti þjóðkirkja.

Trúarlegt uppeldi barna á að vera í höndum foreldra og söfnuða. Trúaruppeldi er skólunum óviðkomandi. Í skólastarfi á að kenna börnum umburðarlyndi og góða siði. Guðsóttann geta prestarnir innrætt þeim í kirkjunni.

En afturhaldssemin er kirkjunni í blóð borin. M.a. er henni einkar annt um veraldlegar eignir sínar. Mér hefur alltaf þótt þessi afstaða prestanna hálfkyndug með tilliti til þess að þeir þykjast feta í fótspor manns sem gekk um eignalaus og klæðlítill fyrir 2.000 árum, boðaði framsýnar hugmyndir og lifði á því sem greiðvikið fólk vék að honum.

Skamm, skamm, herra biskup! Eigið þér ekki örugglega tvo kyrtla?




25.10.10 19:17
Hans M. Jónsson
"Í skólastarfi á að kenna börnum umburðarlyndi og góða siði. Guðsóttann geta prestarnir innrætt þeim í kirkjunni."

Fallega sagt!
Til baka







X
Hafðu samband

Mitt nafn


Mitt netfang


Fyrirspurn




Talan í myndinni hér að ofan er





X
Senda


Nauðsynlegt er að fylla út reiti með feitletruðum titli.
Netfang móttakanda


Mitt nafn


Mitt netfang


Athugasemd / efni:





X
Fréttabréf

Nafn


Netfang




Fréttabréf í boði

Engin fréttabréf í boði.






Talan í myndinni hér að ofan er